Әдеби бірлестіктің төрайымы Татьяна Владимировна Окольничьяның мерейтойына Павел Васильев атындағы әдеби бірлестіктің отырысы арналды.

1981 жылдан бастап Татьяна Владимировна павлодарлық ақын-жазушылардың шығармашылық одағының құрамында. Татьяна Окольничьяның поэзиясының лейтмотиві - сезім мұхитын тудыратын махаббат. Кеш бойы оның достарына, музейге, қалаға жазған арнаулары шырқалды.

 

Иду к тебе, мой старый Павлодар,

 Саманный, деревянный город детства

Не ведал о заборах наш квартал,

И было близким дальнее соседство:

 Тогда тебе не заслоняли сердца

 Слои бетона — ты тогда дышал /

Свободной грудью степью изумрудной,

Где ветры пряны от дыханья трав.

 А как гулял по праздникам квартал!—

 Живёт во мне той радости наследство:

Тех песен и частушек шквал —

Гармонь с домброю по соседству!

 

Татьяна Окольничья өзінің махаббат ұранын жасады – салтанатты әрі өте нәзік, барынша шынайы әрі жұмбақ. Оның «Золотое моё горенье» мен «Солнечная карусель» ақындық жинақтары уақыт, өзі және достары туралы. Музейдің қонақ бөлмесінде Татьяна Владимировна ерекше салтанатпен өзінің Павел Васильевке жазған арнауларын оқиды.

 

В горнице дома Павла Васильева

 

Ах ты, горница+солнце

В четыре оконца! —

Образа и бумажные

Розы в углу.

Раствори мне окно,

Моя звонкая горница,

Я к рассветной реке

Босиком убегу.

Мне прошепчут черёмухи

Возле колодца

То, что кроме меня

Не понять никому:

Они учат меня,

 Как весеннее солнце

Превращать в лепестки

И в цветы, и в листву,

Как — корнями с землёй —

 В мир, как в небо, глядеться —

Они учат

Простому на вид волшебству:

Как, строку напоив

 Жаром щедрого сердца,

Ветки первых стихов

Прорастить в синеву.

 

Ақын-жолдастары Рафаэль Мухамеджанов, Ольга Григорьева, Иван Кандыбаев, Елена Игнатовская, Владимир Куприн мерейтой иесіне өз арнауларын табыстады.

Мереке соңында қонақтарды тосын сый күтті. Ақын Татьяна Окольничья фортепианода музыкалық сыйлық тарту етті.

 

Как окошко жизнь раскрыта

Прямо в утро, прямо в лето,

С маковки до пят облита

Золотистым мёдом света.

Как душист, как звонок, лёгок

Этот свет — душа взлетает!

И, спустившись на ромашку,

Словно карамелька, тает.

 

Ақынның мерейтойлық шаралары жалғасуда. Сіздерді 30 қазанда сағат 14.00-де арнайы кітапханада және 04 қараша күні сағат 15.00-де облыстық кітапханада ақын Татьяна Окольничьямен кездесулер күтуде.